dear dhyames,

it's been a along time din bago naulit ang ganitong letter para sa'yo......i really don't know my feelings right now....ofcourse theres a certain reason for that....ang alam ko lang it started when i read a very inspiring story in the net......minsan nga gusto ko talagang i-post yun dito....kaya lang nag-iisip din ako...kasi diko pa nakwento ito sa mga friends ko.....kahit sa mga taong sobrang close sakin....ang alam lang nila may nabasa ako..yun lang...wala silang alam sa pakiramdam ko at nararamdaman ko...kasi di naman ako nagkukwento sa kanila..minsan kasi i just kept na lang sa sarili ko......kasi kung ikuikuwento ko lang sa kanila sasabihin nila...feeling na naman ako or ilusyunada...sa ngaun isang tao lang ang napagsasabihan ko ng feelings ko......but due to age gap namin di lahat nasasabi ko kasi baka di nya din ako magets or maunawaan...si friend naman kasi may problem din kaya ayaw ko na syang guluhin...yung iba naman masyadong busy and worse reaction naman kung sa iba ako magsha-share........bakit unfair ang world at life sakin...bakit..bakit..bakit.......i'm not looking for somebody...kasi i think diko na kailangang gawin yun...masaya din ako kapag kasama ko mga friends ko...but may mga times nalulungkot din ako...kasi di naman kami laging ganito...marami na ring nadagdag at sabit sa barkada....let say affected lahat kami dahil sa mga bago.....pero alangan namang dina kami tumanggap ng ibang friends...mababait naman kami kahit marami ding nagaglit sa barkadahan namin.....anyway diko talaga kayang sabihin at maipaliwanag ang feelings ko...........until then na lang po sana satin na lang toh.....i love you all!!!

dhyames sarah